Sport to zdrowie!

Siatkówka to sport, za którego twórcę uznano Williama G. Morgana - nauczyciela wychowania fizycznego w jednej ze szkół Young Men's Christian Association, czyli Związku Chrześcijańskiej Młodzieży Męskiej. Wymyśloną przez niego. nową dyscyplinę sportu, zaprezentowano po raz pierwszy w roku 1895 (9 maja) w szkole YMCA w Halyokie, w Massachusetts (Stany Zjednoczone).

Międzynarodową Federację Piłki Siatkowej powołano do życia w roku 1947, a już w rok później zaaranżowano Mistrzostwa Europy mężczyzn i - w kolejnym roku - Mistrzostwa Europy kobiet. Następnie w 1949 roku zorganizowano pierwsze Mistrzostwa Świata mężczyzn. W roku 1952 zainaugurowano zaś również Mistrzostwa Świata kobiet.

Do Polski sport ten sprowadzono także za pośrednictwem Związku Chrześcijańskiej Młodzieży Męskiej - w roku 1919.

Bardzo szybko uświadomiono sobie wagę zabezpieczenia sportowców przed urazami, które mogły powstać w wyniku upadku (to sport pełen poświęcenia), czy uderzenia. Wymyślono ochraniacze siatkarskie, by ochronić szczególnie narażone na kontuzję miejsca na ciele - kolana i łokcie. W ten sposób stworzono nakolanniki i nałokietniki. Także inny rodzaj ochraniaczy siatkarskich - ochraniacze na palce - to nieodłączny element każdego meczu piłki siatkowej, ze względu na ochronę wrażliwych stawów w palcach przed uszkodzeniami.

Siatkówka to sport, za którego twórcę uznano Williama G. Morgana - nauczyciela wychowania fizycznego w jednej ze szkół Young Men's Christian Association, czyli Związku Chrześcijańskiej Młodzieży Męskiej. Wymyśloną przez niego. nową dyscyplinę sportu, zaprezentowano po raz pierwszy w roku 1895 (9 maja) w szkole YMCA w Halyokie, w Massachusetts (Stany Zjednoczone).

Międzynarodową Federację Piłki Siatkowej powołano do życia w roku 1947, a już w rok później zaaranżowano Mistrzostwa Europy mężczyzn i - w kolejnym roku - Mistrzostwa Europy kobiet. Następnie w 1949 roku zorganizowano pierwsze Mistrzostwa Świata mężczyzn. W roku 1952 zainaugurowano zaś również Mistrzostwa Świata kobiet.

Do Polski sport ten sprowadzono także za pośrednictwem Związku Chrześcijańskiej Młodzieży Męskiej - w roku 1919.

Bardzo szybko uświadomiono sobie wagę zabezpieczenia sportowców przed urazami, które mogły powstać w wyniku upadku (to sport pełen poświęcenia), czy uderzenia. Wymyślono ochraniacze siatkarskie, by ochronić szczególnie narażone na kontuzję miejsca na ciele - kolana i łokcie. W ten sposób stworzono nakolanniki i nałokietniki. Także inny rodzaj ochraniaczy siatkarskich - ochraniacze na palce - to nieodłączny element każdego meczu piłki siatkowej, ze względu na ochronę wrażliwych stawów w palcach przed uszkodzeniami.

Siatkówka to sport, za którego twórcę uznano Williama G. Morgana - nauczyciela wychowania fizycznego w jednej ze szkół Young Men's Christian Association, czyli Związku Chrześcijańskiej Młodzieży Męskiej. Wymyśloną przez niego. nową dyscyplinę sportu, zaprezentowano po raz pierwszy w roku 1895 (9 maja) w szkole YMCA w Halyokie, w Massachusetts (Stany Zjednoczone).

Międzynarodową Federację Piłki Siatkowej powołano do życia w roku 1947, a już w rok później zaaranżowano Mistrzostwa Europy mężczyzn i - w kolejnym roku - Mistrzostwa Europy kobiet. Następnie w 1949 roku zorganizowano pierwsze Mistrzostwa Świata mężczyzn. W roku 1952 zainaugurowano zaś również Mistrzostwa Świata kobiet.

Do Polski sport ten sprowadzono także za pośrednictwem Związku Chrześcijańskiej Młodzieży Męskiej - w roku 1919.

Bardzo szybko uświadomiono sobie wagę zabezpieczenia sportowców przed urazami, które mogły powstać w wyniku upadku (to sport pełen poświęcenia), czy uderzenia. Wymyślono ochraniacze siatkarskie, by ochronić szczególnie narażone na kontuzję miejsca na ciele - kolana i łokcie. W ten sposób stworzono nakolanniki i nałokietniki. Także inny rodzaj ochraniaczy siatkarskich - ochraniacze na palce - to nieodłączny element każdego meczu piłki siatkowej, ze względu na ochronę wrażliwych stawów w palcach przed uszkodzeniami.

Historia gryfu łamanego sięga lat pięćdziesiątych XX wieku, gdy sprzęt ten zaczęto stosować na siłowni Young Men's Christian Association (Związku Chrześcijańskiej Młodzieży Męskiej), skąd rozpowszechniono go na cały świat i wprowadzono wkrótce do masowej produkcji.

Dlaczego zanotowano tak wielki jego sukces? Wszystko dzięki odpowiedniemu sposobowi budowy gryfu, którego oś złamano pod kątem 45° i 30° i który - w przeciwieństwie do gryfu prostego - wykonano w ten sposób, by nie obciążać nim zbytnio nadgarstków oraz łokci w czasie ćwiczeń. Co za tym idzie - trening na tym sprzęcie to szansa na zwiększenie obciążenia mięśni ramion, ich odpowiednie wymodelowanie i przyrost ich masy. Mowa o bicepsach i tricepsach, czyli mięśniach dwugłowych oraz trójgłowych ramion.

Gryf łamany to odpowiedni sprzęt do wykonywania następujących ćwiczeń:

- zwykłego podnoszenia sztangi, czyli uginania rąk (konkretnie łokci) obciążonych sztangą -> ćwiczenie to można wykonywać zarówno w pozycji stojącej, jak i siedzącej, przy czym pozycja stojąca to szansa na mniejsze obciążenie stawów

- ćwiczenia na modlitewniku -> wersja łamana lepiej się do tego nadaje, niż gryf prosty, ponieważ mniejszy nacisk na łokcie i nadgarstki to szansa na wolniejsze zmęczenie organizmu i większą ilość wykonanych powtórzeń

To także sprzęt odpowiedni dla kobiet - tajemnica jego sukcesu to prostota uchwytu i łatwość wykonywania ćwiczeń.

Historia gryfu łamanego sięga lat pięćdziesiątych XX wieku, gdy sprzęt ten zaczęto stosować na siłowni Young Men's Christian Association (Związku Chrześcijańskiej Młodzieży Męskiej), skąd rozpowszechniono go na cały świat i wprowadzono wkrótce do masowej produkcji.

Dlaczego zanotowano tak wielki jego sukces? Wszystko dzięki odpowiedniemu sposobowi budowy gryfu, którego oś złamano pod kątem 45° i 30° i który - w przeciwieństwie do gryfu prostego - wykonano w ten sposób, by nie obciążać nim zbytnio nadgarstków oraz łokci w czasie ćwiczeń. Co za tym idzie - trening na tym sprzęcie to szansa na zwiększenie obciążenia mięśni ramion, ich odpowiednie wymodelowanie i przyrost ich masy. Mowa o bicepsach i tricepsach, czyli mięśniach dwugłowych oraz trójgłowych ramion.

Gryf łamany to odpowiedni sprzęt do wykonywania następujących ćwiczeń:

- zwykłego podnoszenia sztangi, czyli uginania rąk (konkretnie łokci) obciążonych sztangą -> ćwiczenie to można wykonywać zarówno w pozycji stojącej, jak i siedzącej, przy czym pozycja stojąca to szansa na mniejsze obciążenie stawów

- ćwiczenia na modlitewniku -> wersja łamana lepiej się do tego nadaje, niż gryf prosty, ponieważ mniejszy nacisk na łokcie i nadgarstki to szansa na wolniejsze zmęczenie organizmu i większą ilość wykonanych powtórzeń

To także sprzęt odpowiedni dla kobiet - tajemnica jego sukcesu to prostota uchwytu i łatwość wykonywania ćwiczeń.